Arti Vocaal Utrecht speelt en zingt op moederdag 8 mei een vrolijke, luchtige klucht van Mozart, in scene met kostuums en pianobegeleiding in Theater De Vorstin in Hilversum. Het dienstmeisje Susanna en haar geliefde Figaro verzinnen een list om hun aanstaande huwelijk te beschermen tegen hun wellustige baas, Graaf Almaviva. De (semi-)professionele zangers dartelen over het podium en verstoppen zich menig keer achter de bank of in de kast. Een ware klucht. De melodieën vormen een feest van herkenning.
De bezoeker wordt meegenomen in het verhaal door de spreekstalmeester. Hij vertelt aan het begin van ieder bedrijf wat er komen gaat. De door de zangers gesproken teksten zijn ook in het Nederlands. Deze vermakelijke voorstelling is heel geschikt voor een middagje uit op Moederdag met moeder of oma.
Le Nozze di Figaro speelt op de dag vóór de bruiloft van Figaro en zijn meisje Susanna. Hun baas, de Graaf vindt dat hij een oud recht heeft op Susanna. We leven in de 18e eeuw! Gelukkig is het jonge paar, gesteund door de Gravin, de baas te slim af. Zij ontmaskeren hem waar iedereen bij is en het eindigt met een happy end.
Als het doek opengaat zien we een lege kamer. Figaro neemt in de kamer die hij met zijn jonge vrouw gaat delen de maten op om hun bed en kastjes te kunnen plaatsen. Hij gaat vandaag trouwen met Susanna, de kamenier van de gravin. Susanna is niet bepaald blij met die kamer. De graaf heeft dan wel afgezien van het feodale recht om te slapen met iedere vrouwelijke bediende, maar ze weet dat hij een oogje op haar heeft en ze is er niet gerust op.
Er zijn meer problemen: Bartolo en Marcellina willen de bruiloft verhinderen omdat ze nog een appeltje met Figaro hebben te schillen. Als blijkt dat Figaro hun verloren gewaande zoon is, is het probleem snel opgelost. Puber Cherubino zorgt voor lustige en lastige situaties, omdat hij ongegeneerd alle vrouwen in het huis van de graaf probeert te versieren. De muziekleraar Basilio denkt alles op zijn eigen manier te kunnen regelen. Als dat toch niet helemaal lukt vertelt hij over het ezelsvel dat hij eens van een oude vrouw kreeg. Een onwelriekend geschenk, dat hem goed van pas kwam bij noodweer en een hongerig monster. Hij leerde ervan om de dingen te aanvaarden zoals ze komen. Zo ben je relaxter en kun je van het leven genieten.
Er gebeuren voortdurend onverwachte dingen, zoals dat in een komische opera gebruikelijk is. Het lijkt allemaal mis te gaan (verstoppen in de kast en weer ontdekt worden, verwisselen van kleren) maar uiteindelijk loopt het goed af. In het slotlied Perdono worden excuses aangeboden en vindt de trouwerij plaats.