Javier Guzman ook succesvol zonder verslavingen

Cabaretier Javier Guzman trekt al vele jaren volle zalen met zijn authentieke theaterprogramma’s, in het verleden excelleerde Guzman door cabaretprogramma’s te schrijven over zijn verslavingsproblematieken en de daarbij ontstaande randproblematiek. Inmiddels heeft Guzman zijn verslavingen achterwege gelaten en leeft hij het ‘normale’ leven van een 39-jarige volwassen man.

javier guzman (4)

Althans, wat je normaal kan noemen natuurlijk. Javier blijft nu eenmaal Javier, en het burgerlijke leven is dus niet voor hem weggelegd. Zo vierde Javier zijn 39ste verjaardag in Theater de Leest te Waalwijk, samen met zijn publiek wat hem bij opkomst verwelkomde met ‘lang zal hij leven’. Met het argument dat zijn visite thuis niet wilde betalen breekt Guzman het ijs. Ondanks dat hij jarig is en zijn verslavingen achter hem liggen, gaat het toch nog niet helemaal goed met Guzman. “Ik ben in de war” vertelt hij aan het Waalwijkse publiek. Waarmee hij vooral doelt op de achtbaan aan gebeurtenissen in zijn privéleven. “Ik wacht ergens op” aldus Guzman.
javier guzman (5)

Maar waar hij op wacht wordt het publiek die avond niet heel erg duidelijk. Absurd Verlicht is dan ook een theaterprogramma zonder diepgaande boodschap en een echte rode draad is dan ook ver te zoeken. Is dit kwalijk? Ja, maar niet als Javier Guzman op het toneel staat. Merkbaar is dat Guzman een kwalitatief goede cabaretier is en hij slaagt er in om een relatief kale voorstelling toch vermakelijk te maken. Hij vertelt over zijn zogeheten quarterlife crisis en geeft af op zijn ex-vriendin, allemaal in hoog tempo en prima anticiperend op zijn publiek. Het is een aaneenschakeling van grappen en grollen, allemaal recht in de roos, zoals we dat van hem gewend zijn. Hij maakt zijn exen met de grond gelijk en ook zijn aanraking met een motoragent behoort tot de betere stukken van de voorstelling.

javier guzman (1)

Javier is op dreef en weet zijn publiek daar helemaal in mee te zuigen. Hij bewijst met Absurd Verlicht dat hij ook theaterprogramma’s kan brengen zonder zwaarlijvige thema’s en onderliggende boodschappen. Guzman begint met ratelen en breekt dit uiteindelijk ook redelijk abrupt af, dit zonder antwoord te geven op de concrete vraag waar hij nu eigenlijk echt op wacht in leven. Misschien wacht hij wel op een écht leven, een leven zonder eenzaamheid en puberaal gedrag. Of hij wacht op de tram die buiten dienst is, zodat hij kan afgeven op “de debiel die dat ding in de avond voor zijn plezier door de stad rijdt”.

javier guzman (2)

De nieuwe weg die Guzman inslaat met zijn zevende theaterprogramma is voor zijn vaste achterban wellicht een verassende afslag, geen zware stof over verslavingsproblematieken maar een ‘gewoon’ Hollandse cabaretvoorstelling voor jong en oud. Hoewel Guzman zoekende is zijn dagelijkse leven, is hij doorontwikkeld op het podium. Absurd verlicht is het voorbeeld van een haast perfecte cabaretvoorstelling waarbij het publiek op haar wenken wordt bediend. Een aanrader!

Foto’s (c) Marcel Hakvoort

,

Geef een reactie