Foto (c) Marcel Hakvoort, Archief MaxaTheater.nl
Na vijf Sinterklaasconferences trekt de 39-jarige cabaretier Javier Guzman met een oudejaarsconference langs de Nederlandse theaters. Dit nadat hij twee seizoenen door het land heeft getrokken met de avondvullende voorstelling ‘Absurd Verlicht’. Komend seizoen brengt Guzman een nieuwe avondvullende voorstelling naar de theaters genaamd ‘Ga-Bie-Jer’, maar alvorens hij eind januari start met de try-outs neemt Javier het publiek mee langs het jaar 2016 in zijn oudejaarsconference die op oudejaarsavond ook te zien is op RTL4.
“Wat een jaar” is de opmerking waar Guzman zijn oudejaarsconference mee begint en waarbij menig theaterbezoeker, dan wel niet zuchtend, knikkend mee instemt. Het jaar 2016 was immers ook een bewogen jaar. Een jaar dat deels in het teken stond van de aanslagen door IS op vliegveld Zaventem, in Nice en recentelijk op een kerstmarkt in Berlijn. Javier neemt ons mee langs deze aanslagen, waarvan het nog veel te vroeg is om daar inhoudelijk over te grappen. Guzman weet op integere wijze, door middel van zijsporen, ons toch te laten lachen over de treurige ellende die IS veroorzaakt. Zo schetst Guzman een scène hoe het eruit zou zien als IS een aanslag zou plegen tijdens de Gay Pride en hoe extreem de beveiliging op de vliegvelden momenteel is. Ook snijdt hij de pijnlijke realiteit aan over de huidige veiligheidsontwikkelingen in de maatschappij, we zien Guzman op zijn best. Vlijmscherp, doordacht en zonder blad voor de mond paradeert hij door het jaar 2016. Met eigenlijk een vraag centraal: Waarom zijn we zou uit elkaar gegroeid?
Want wat is er gebeurd dat men steeds meer afstand neemt van elkaar en dat we als Nederlanders nooit meer op een lijn zitten? Het antwoord is vrij simpel: ook in 2016 is er veel gebeurd, meer dan wellicht te behandelen valt in een oudejaarsconference van circa anderhalf uur. Toch lijkt het dat Guzman weinig overslaat; van de (inter)nationale politiek, de Olympische spelen tot en met Engelse Brexit. Alles komt aan bod, overgoten met een flinke dosis ironie en een lekkere hoeveelheid zelfspot. Hij beschouwt zichzelf als de Hofnar van de avond, aldus Guzman. Hij relativeert en maakt het volk aan het lachen, tevens stelt Javier zich open voor zijn publiek. Zo vertelt hij over hoe hij als klein mannetje vluchtte met zijn moeder uit Spanje en Nederlands leerde via een langspeelplaat van Wim Kan. Hij vertelt dat hij als klein mannetje daarbij dacht: “Dit is wat ik wil” en dat hij nu als 39-jarige avond aan avond in het theater mag staan. We zien hem stiekem even glunderen van trots alvorens hij zijn conference hervat.
Maar wat maakt nou dat Javier Guzman eigenlijk een onwijs strakke oudejaarsconference neerzet? Wat dat doet hij en eigenlijk doet hij dat vooral door gewoon zichzelf te zijn. Zijn authentieke karakter, doortastend vermogen en vlijmscherpe monologen overrulen het publiek keer op keer. Concluderen is daarbij een van zijn sterkte kanten, zo blikt hij op zijn geheel eigen wijze terug op het schrikkeljaar. “1 dag langer KUT” aldus Guzman. Voor 2017 heeft Javier een aantal goede tips voorbereid, “Neuk voor volk en vaderland” en “Minder lullen en meer doen” is waarmee we volgens Guzman het aanstaande jaar gaan doorkomen. Want, “Hoe donker het ook is, er is altijd ergens licht”.