Boy Jonkergouw breng dit theaterseizoen de bijzondere toneelvoorstelling genaamd ‘Sekssstress’ naar de Nederlandse theaters. Een voorstelling die al ruim voor de première in de media aandacht kreeg nadat Jonkergouw zijn productie onder de aandacht wilde brengen in een naturistenblad. Het desbetreffende blad wilde het naturisme niet associëren met de voorstelling die gaat over seks en tevens poedelnaakt ten tonele wordt gebracht.
Misschien schrok je even van de laatste zin waarin werd geschreven dat de voorstelling poedelnaakt op het toneel wordt gebracht. Jonkergouw koos er namelijk voor om zijn voorstelling ‘Seksstress’ te laten afspelen op een naturistencamping, waar men uiteraard ongekleed door het leven gaat. Al snel na aanvang worden we dan ook geconfronteerd met de drie naakte lijven van de hoofdrolspelers. In volle glorie en zonder intieme bedekkingen wordt de voorstelling voortgezet alsof er niets aan de hand is. En eigenlijk is er ook niets aan de hand, want de acteurs nemen je ‘gewoon’ mee naar de Naturistencamping, waar we het verhaal volgen van een jong stelletje dat aan hun relatie werkt. Zij delen de camping met (schoon-)vader Wim, een zorgbehoevende oude man, die boos is op alles: zijn leven, zijn ex-vrouwen en zelfs stiekem op de vrouwenkeuze van zijn zoon. Niet de ideale manier om aan je seksuele relatie te werken zou je denken, al denkt Wim daar anders over. Hij deelt graag zijn hatelijke verhalen over zijn liefdesleven en seksleven terwijl hij zich stiekem continu bemoeit met de relatie van zijn zoon en schoondochter.
Het feit dat het stelletje opgescheept zit met Wim resulteert in ludieke doch theatraal krachtige scènes. Mooi om te zien is hoe de discipline toneel word gevuld door pure naaktheid en menselijke thema’s, waarbij de relatieverhoudingen tussen de hoofdrolspelers in allerlei vormen centraal staan. Vader en zoon, vertolkt door Rutger Kroon en Maarten Hutten, kunnen samen excelleren in een scènes waar zij illustreren hoe een zaadcel een eicel bevrucht, waarbij zij met hun naakte lichamen over het podium rollen. Hieruit blijkt de creativiteit en ruimdenkendheid van de acteurs en regisseur Boy Jonkergouw. Ook voor de jonge Zerline Weideveld mogen lovende woorden gesproken worden. De jongedame weet zichzelf op haar jonge leeftijd op een unieke en bijzondere wijze te profileren op het toneel, wat resulteert in een krachtig toneelspel en een ijzersterke vorming van haar personage.
Seksstress is een toneelvoorstelling die een nieuwe en bijzondere vorm van toneel naar de Nederlandse theaters brengt, waarbij het publiek geconfronteerd wordt met de ware naaktheid van de mens en hun relaties. Het resultaat is dat de theaterbezoeker wordt gedwongen om zich over zijn of haar eigen gêne heen te zetten en de naaktheid van de voorstelling te omarmen. Na een klein half uur is de naaktheid van de toneelspelers echter zo vanzelfsprekend geworden dat je jezelf als theaterbezoeker eigenlijk niet meer bewust bent van de naaktheid van de hoofdrolspelers. Dat en het daaropvolgende toneelspel bewijst dat de voorstelling buiten naaktheid ook kwalitatief hoog en sterk toneel naar het theater brengt.