Wie het verhaal van Kruimeltje niet kent kan nooit langer dan 2 jaar in Nederland gewoond hebben. Het beroemde boek van Chris van Abcoude is inmiddels een van de best verkochte kinderboeken in Nederland, de films en TV-serie zijn ook echt niet slecht bekeken en dus was het een kwestie van wachten vooraleer er een musical over gemaakt werd. Rick Engelkes, bekend van Goede Tijden Slechte Tijden, speelde in de laatste film over de belhamel de rol van Kruimeltje’s vader, en op de set ontstond bij hem het idee voor de TV-serie en de musical. Die musical draait nu sinds november in Theater de Efteling, naast het bekende sprookjespark.
Hoewel de zaal goed vol zat, was de sfeer niet echt dat van een musicalpubliek. Of het is omdat het een Nederlandse musical is, of dat het theater door zijn naam en ligging toch een ander publiek aantrekt is niet bekend en om het even. Wat direct opvalt bij binnenkomst is het decor. Waar normaliter flink wordt geïnvesteerd in decor en aankleding is de opstelling van Kruimeltje eenvoudig, simpel, schaars. Iets wat men een enkele keer bij een moderne opera ziet, is ook bij Kruimeltje, en dat is niet als compliment bedoeld. Enkele inrollende huizen, je kon het verwachten gezien het verhaal, maar bij een professionele musical mag je toch meer verwachten dan houten geraamten met een simpel bordkartonnen voorkantje. Naar de zijkant geschoven zag het publiek structureel wat zich in de huizen afspeelde terwijl dat niet de bedoeling was. Een eenvoudig gordijntje om het omkleden en ombouwen aan het oog van het publiek te onttrekken was hier op zijn plaats geweest. En ook achter de ramen op de bovenetage dan, want zelfs de meest onopmerkzame ziel zou zich storen aan een raam waarachter men de achtergrond nog kon zien.
Over de acteurs, want daar gaat het uiteindelijk om. Kruimeltje zelf, vanavond gespeeld door de inmiddels redelijk ervaren Joep Reijnen, was de ster van de avond. Niet alleen doordat zijn personage de hoofdrol had, maar “Koning Kruimeltje I” zelf was een van de weinige acteurs op het podium die zijn rol perfect invulde. Joep’s stem is er een om bij te dromen, zuiver, kordaat, en de jonge acteur (pas 11 jaar oud) zat dan ook helemaal in zijn rol, fantastisch! Helaas kon dat niet van iedereen gezegd worden, want een Wilkes, gespeeld door Jeroen Phaff, heeft dan wel een stem die met gemak door de productie rolt, zijn overkomen was er niet een voor Kruimeltje. Jammer, want aan zijn spel heeft het niet gelegen. Anders was het bij Erik (Idols) Bouwman. Hoewel redelijk ervaring door GTST was zijn personage als de vader van Kruimeltje verre van overtuigend. Erik’s uiterlijk was te streng als de belangrijkste vader in het verhaal. Gelukkig was zijn rol in de musicalversie maar klein, want een dragende rol is nog niet voor Bouwman weggelegd.
Anders was dat bij Jennifer van Brenk, die de rol van Juffrouw Jakobs op zich nam. Haar hartelijke vriendelijkheid deed denken aan Wieneke Remmers, Maria in The Sound of Music. Ook Marcel Jonker speelde zijn rol als Vader Keijser met overgave, maar daar bleef het dan ook bij. Vreemd, want ook Sjoerd Pleijsier kon in zijn personage als commissaris niet echt overtuigen. Een naam als Pleijsier had misschien een grotere rol mogen krijgen, waardoor zijn ervaring er beter uit kon komen. De musical is misschien niet slecht, er zong niemand echt vals, en ook het ensemble deed goed haar best.
Toch is Kruimeltje niet een musical die de geschiedenisboeken in zal gaan als grote musical, en na Theater de Efteling, waar het stuk nu een paar maanden draait zal het waarschijnlijk ook echt over zijn met Kruimeltje. Jammer, want de jeugd in Kruimeltje verovert het gehele publiek en voor het jeugdsentiment van de ouders is het een leuke familievoorstelling. Kruimeltje laat de lach los bij de kinderen en een traan bij diens ouders.