Al sinds 2005 waant René van Meurs zich in het prachtige wereldje van stand-up comedy en cabaret. Hij tourt langs de theaters en festivals met diverse theatergezelschappen én een eigen show! Dit theaterseizoen en aanstaand theaterseizoen brengt hij zijn tweede avondvullende voorstelling naar het theater genaamd ‘Even goede vrienden’. Wij bezochten deze voorstelling in een bomvol Parktheater in Eindhoven.
Het begon voor de cabaretier allemaal in 2005 op een internetforum, hij gaf op dat forum aan dat hij wou beginnen met stand-up comedy en kreeg de kans aangeboden op te treden op het Griffoen Cabaret Festival. Hij won daar in 2006 de publieksprijs en in datzelfde jaar bereikte hij de finale van de Culture Comedy Award, wat uiteindelijk resulteerde in het begin van zijn theatercarrière. Hij werd niet lang daarna gecast voor het improvisatietheatergezelschap ‘Op Sterk Water’ waar hij tot 2008 lid van bleef. In 2007 sloot Van Meurs zich aan bij de welbekende ‘Comedytrain’, waar hij tot op de dag van vandaag stad en land mee afreist. Inmiddels is Van Meurs hard aan het timmeren aan zijn eigen succes. En met resultaat, in 2012 won de cabaretier zowel de jury als de publieksprijs van ‘Camaretten’ en hij tourde afgelopen theaterseizoen met zijn eerste voorstelling genaamd ‘Voor de stom’. De cabaretier is inmiddels toe aan zijn tweede avondvullende theaterprogramma.
Van Meurs, in Eindhoven geboekt als cabaretverassing, wist het Eindhovense Parktheater tot de nok toe te vullen met nieuwsgierige bezoekers die op zoek waren naar potentieel lachmateriaal. Potentieel lachmateriaal is een understatement voor hem of haar die de voorstellingen van René bezoekt, de jonge dertiger neemt zijn publiek mee naar zijn eigen verknipte wereldje. Een wereldje waar hij applaudisseert voor zijn kat die zijn meubels sloopt en een wereldje waar hij zichzelf irriteert aan het feit dat je als geneeskundige kunt afstuderen met een 5.5 als eindcijfer. Een wereldje waar volwassenheid op de loer ligt terwijl hij er nog niet aan toe lijkt te zijn. Een wereldje waar de pizzabezorger dagelijks de deurbel bemant, en een wereldje waar de sudoku puzzel in de krant interessanter is dan het daadwerkelijke nieuws. Van Meurs komt met regelmaat scherp uit de hoeven en staat garant voor diverse lachsalvo’s. Echter is de thematiek in de voorstelling bijzonder laagdrempelig en iets wat uitgekauwd. Van Meurs bekritiseert nieuwsprogramma’s als nieuwsuur omdat inhoud ten koste gaat van entertainment, wat eigenlijk ook de dunne rode draad vormt door zijn tweede theaterprogramma. Diezelfde dunne, eigenlijk niet aanwezige rode draad, maakt dat ‘Even goede vrienden’ de plank soms misslaat. Grappen verdwijnen in de stille en van Meurs weet het publiek geen boodschap mee te geven.
Is ‘Even goede vrienden’ een slecht theaterprogramma? Nee, zeker niet. Van Meurs heeft wel zeker potentie in het theater vak. In zijn totaliteit is het programma zeer vermakelijk; een geniale illustratie hoe een man zichzelf gedraagt als hij ziek is en zijn beleving in een zogenaamd hip koffietentje springen eruit. De nog niet zo volwassen René scoort dan ook goed met zijn creatieve geest, termen als ‘koffieflikker’, ‘fluisterracist’ en ‘Mannenziek’ komen daadwerkelijk tot leven. Waar van Meurs zichzelf afvraagt of hij wel even goede vrienden kan blijven met zijn jonge puberende zelf, hopen wij dat hij voorlopig blijft puberen en theaterprogramma’s als deze blijft maken.
Foto’s (c) Anne van Zantwijk
