Foto: Roy Beusker
Zondag 10 januari trok toneel-liefhebbend Den Bosch naar Theater aan de Parade voor het toneelstuk ‘Op bezoek bij Meneer Green’. Producent Erwin van Lambaart brengt dit seizoen deze theaterklassieker uit 1996 terug naar de Nederlandse theaters. In 2000 werd het veel geprezen toneelstuk door acteurs John Kraaijkamp en Dirk Zeelenberg opgevoerd, in het jaar 2016 liggen de hoofdrollen in handen van Bram van der Vlugt en Oren Schrijver, die het toneelstuk vol passie opnieuw laten opleven.
Bij aanvang van de voorstelling worden we meegenomen naar een oubollig appartement in New York waar we kennis maken met Meneer Green. Een 86 jarige rouwende weduwnaar die na het overlijden van zijn vrouw een sociaal geïsoleerd leven leeft in zijn verwaarloosde huisje. We zien de beste man moedeloos voorbij schuiven totdat er op de deur geklopt wordt. We ontmoeten Ross Gardiner; een succesvolle carrièretijger die overduidelijk met tegenzin een bezoek brengt aan de nietsvermoedende Meneer Green. Al snel blijkt het gedwongen kader achter de bezoekjes, Gardiner zou de norse bejaarde met zijn auto hebben geschept. De rechter legde Gardiner een taakstraf op waarbij hij zes maanden, elke week, Meneer Green dient te bezoeken.
Beiden partijen laten bij de eerste ontmoeting misnoegd aan elkaar weten dat de verplichte bezoekjes wel het laatste is waar ze op zitten te wachten. Ross bagatelliseert het auto-ongeluk waarbij hij Meneer Green aanreed en spreekt schande over de uitspraak van het gerechtshof. Green is eveneens niet gelukkig met het door zijn neus geboorde wekelijkse bezoek van Ross die hij beschouwt als moordenaar. De jonge Ross besluit, in samenspraak met Green, dat de zaak opnieuw bekeken moet worden, maar al snel wordt duidelijk dat de rechter standvastig blijft vasthouden aan de uitgesproken taakstraf. Naarmate de weken verstrijken lijken de twee echter steeds dichter naar elkaar toe te groeien. De groei van deze bijzondere vriendschap is echter net zo wisselvallig als het weer achter de stoffige gordijnen van het typische ouderenflatje. Wat resulteert in vele dramatische en ontroerende momenten.
Foto: Roy Beusker
De gehele voorstelling speelt zich af in het geloofwaardige appartement van Meneer Green, het publiek wordt vanaf de eerste seconde dan ook meegezogen in de eenzame wereld van Green, waar hij met moeite Ross steeds meer toelaat in zijn leven. Voorspelbaar groeien de twee mannen naar elkaar toe en weer uit elkaar, dit proces kent vele krachtige scenes waarbij we van der Vlugt zien excelleren in zijn toneelspel. Zo is het ontroerend om te zien hoe de twee klitten als Ross laat blijken dat hij van Joodse afkomst is, waarop Green hem bestempelt als ‘goede jongen’. Dat goede verdwijnt echter als sneeuw voor de zon zodra Gardiner laat doorschemeren dat hij homoseksuele gevoelens heeft. Heftige scenes over homo-emancipatie en stigmatisering volgen, waarbij het joodse geloof de hoofdrol speelt. Uiteindelijk groeien de twee dusdanig uit elkaar dat de opgebouwde vriendschap door de niet voor reden vatbare Green teniet wordt verklaard. Ross weet echter het destructieve gedrag van Green te doorgronden en komt tot ontdekking dat Green eigenlijk een dochter heeft die hij wegens zijn geloofsovertuiging heeft afgestoten.
Oren Schrijver en van der Vlugt laten zien hoe men anno 2016 een klassieke toneelvertolking succesvol ten tonele brengt. De heren zijn goed op elkaar ingespeeld en opvallend is dat Schrijver zichzelf niet laat domineren door de doorgewinterde van der Vlugt. Beiden weten zij hun personages op authentieke wijze te presenteren, wat de fundering vormt van dit toneelstuk. In combinatie met het sprekende decor en de niet al te lange doorlooptijden van de bedrijven, vormen zij het stuk tot een pakkende toneelvoorstelling. Op bezoek bij Meneer Green is dan ook een kwalitatieve maar laagdrempelige toneelvoorstelling die weggelegd is voor een breed publiek. Krachtig, doortastend, scherpzinnig maar bovenal boeiend toneel op hoog niveau.