Cabaretier Roué Verveer is uitgegroeid van een kleine cabaret-pupil tot een van de meest authentieke cabaretiers van dit moment. Zijn eerste voorstellingen speelde Roué in de kleinste theaters van Nederland terwijl hij inmiddels bij zijn zesde voorstelling volle zalen trekt in alle grote en kleine steden in Nederland. Zijn zesde theatervoorstelling bracht hij dit theaterseizoen in reprise, na ruim 160 voorstellingen trok Roué naar Tilburg voor: FF iets anders.
Roué Verveer werd in 1972 geboren in Suriname, hij bracht zijn studententijd door in Nederland waarop hij toch terug verhuisde naar zijn thuisland Suriname. Daar dook in 1998 het comedygezelschap ‘FreshWagon’ op waardoor Roué werd uitgedaagd om deel te nemen aan een talentenjacht. Niet zonder resultaat want wanneer Roué in 1999 terug verhuisd naar Nederland mag hij debuteren bij zowel het comedygezelschap ‘FreshWagon’ als ‘Comedytrain’. Daarna gaat het snel met Roué en voor we het weten staat hij in 2002 met een eigen avondvullend programma genaamd ‘Uit het niets’ op de planken. Roué ontwikkeld zichzelf tot een waardig cabaretier met een positieve naamsbekendheid bij het Nederlandse theaterpubliek en verplaatst zichzelf van de kleine zalen naar de grote zalen waarbij hij vooral zijn eigen authenticiteit niet verliest.
En juist die bijzondere authenticiteit maakt Roué Verveer tot een goede cabaretier, na vijf avondvullende programma’s lijkt Verveer alleen maar krachtiger te worden in zijn podiumgedrag. Bij aanvang van de voorstelling in Tilburg mengt Verveer zich alvorens de start van de voorstelling tussen het publiek. Hij maakt een praatje her en der terwijl de zaal volloopt. Zodra de deuren sluiten en de muziek gedempt wordt duurt het dan ook even voordat Roué doorheeft dat het tijd is om te beginnen. En beginnen doet hij, een leuke babbel waarop hij het publiek verwelkomt en wijst op het ongewenste mobiele telefoongebruik tijdens zijn voorstelling is het resultaat. Een echte opening heeft hij niet, evenals een afsluiting. Hij babbelt een eind weg en naarmate de avond vordert is het op een gegeven moment ‘gewoon tijd’ en dan zou Verveer er mee stoppen. Naarmate de gezelligheid is dan te meten hoeveel Verveer heeft vertelt. Want ja, als het gezellig is met het publiek dan doet de rest er toch ook niet toe? Toch?
Gezellig is het, dag mag niet ontkent worden. Verveer kent een zeer prettige vorm van interactie met publiek. Gewoon even alle narigheid en ellende vergeten die zich buiten het theater afspeelt is dan ook zijn doelstelling van de avond. Gewoon genieten en “Lachen om van alles en nog wat en wat ter tafel komt”. En er komt nogal wat ter tafel. Roué vertelt het ene moment over zijn optreden voor de Nederlandse Bank waarbij Willem Alexander en Maxima aanwezig waren en het andere moment gaat het over de benaming van het manlijke geslachtsdeel. Echter komt de Surinaamse lachgod helemaal tot zijn recht als hij naar aanleiding van zijn voorgaande shows terugvalt op zijn visie op het welbekende man/vrouwverhoudingenverhaal. Maar wel FF wat anders, want Verveer bekijkt de situatie nu graag vanuit de vrouw. En misschien, hebben ze wel gelijk…
Met ‘FF wat anders’ brengt Verveer zijn zesde avondvullende voorstelling op energieke en dankbare wijze ten tonele. We zien hem op zijn snelst en krachtigst maar anderzijds zien we Verveer soms ook tempo en kracht verliezen waardoor ook de kwaliteit van de voorstelling achteruit gaat. Het bijzondere einde valt zoals aangekondigd uit de lucht. Toch verlaat Verveer het podium niet zonder een dankwoord, iets wat Verveer al sinds het begin van zijn carrière elke avond doet. Mooi om te zien zijn de gemeende woorden van de cabaretier. Hij toont zijn dankbaarheid voor de mensen die avond na avond weer een kaartje voor hem kopen. Die mensen probeert hij een avondje te ontnemen van alle ellende in de wereld door middel van het trainen van de lachspieren. Het motto van Verveer is dan ook “Leef en lach”, en dat is ook beknopt de beschrijving van een avondje Roué Verveer!