Speelman en Speelman zijn al ruim 10 jaar actief in de Nederlandse cabaretwereld. In 2005 werden ze tweede op het Amsterdams Kleinkunst Festival, ze speelden op het Oerol Festival en in het Amsterdamse Vondelpark, en in 2010 brachten ze zelfs een eigen cd uit. Ook zijn ze bekend van ‘Weekie wat een weekie’; waarmee zij elke vrijdag de week afsluiten bij Giel Beelen (3FM).
Alleen muziek en humor kunnen ons redden, is het standpunt van de gebroeders Speelman en Speelman. Want nu ze ouder worden, beseffen ze dat het niets uitmaakt of je wel of niet binnen de lijntjes blijft. En als je van het pad afgaat dan zie je ook meer! Met mooie liedjes, absurde scènes en een flinke dosis humor proberen ze de wereld om hen heen te begrijpen.
Het nieuwe theaterprogramma ‘Lach het weg’ zit weer vol prachtig uitgevoerde luisterliedjes met daartussen absurdistische sketches, komische reclames en de observaties van achter de geraniums monden uit in leuk gevonden woordgrappen. De try-out fase maakt het nog onvoldoende mogelijk een reëel beeld te vormen van de uiteindelijke voorstelling.
Bijzonder vond ik dat ik tijdens het nummer ‘We zijn er bijna’ moest denken aan wijlen Bram Vermeulen. De rauwe stem en de sfeer van het liedje bracht me met mijn gedachten bij Bram. Terwijl ik bij ‘Jij pakt mijn hand’ associaties kreeg met De Dijk. Het type nummer, maar vooral de stem en de aparte houterige aanzet bij het zingen leek die op van der Lubbe. De poëtische teksten en de humor staan in elk geval weer volop in de spotlight. Speelman en Speelman halen alles uit de kast. Op naar Carré?!
