Heb jij voor mij van ‘de geslaagde duo’s’ Jekkers en Jeroen? Een partijtje kwartetten aan de keukentafel vormt de rode draad in het programma van Harrie Jekkers en Jeroen van Merwijk. Een ludieke manier om de twee totaal verschillende werelden eens lekker tegen elkaar uit te spelen. Harrie die het volkse en Jeroen die de elite vertegenwoordigt.
Tijdens de voorstelling wordt door middel van verhalen, dialogen en liedjes duidelijk gemaakt wat ze gemeenschappelijk hebben, maar vooral waardoor ze zich van elkaar onderscheiden. Harrie en Jeroen zijn al jaren goed bevriend en Jeroen schreef al menig lied dat Harrie dankbaar in zijn soloprogramma’s gebruikte. Het idee om samen een programma te maken is al oud maar het is er nu dan eindelijk van gekomen. Jeroen had na 25 jaar optreden geen zin meer om solo verder te gaan en Harrie had na een sabbatical van 12 jaar wel weer eens zin om op het podium te staan. In het vorige programma van Harrie Jekkers speelde hij ook samen met een goede vriend en tekstschrijver, namelijk Koos Meinderts. Daar waar die show een hoog ‘het beste van’-gehalte had, oogt deze theatershow een stuk vernieuwender.
Van Merwijk brengt dan wel een paar bestaande eigen nummers, maar dat zal door menig theaterbezoeker (helaas) niet herkend worden. Het verschil in populariteit van Harrie en Jeroen is duidelijk waarneembaar. Opvallend genoeg proef ik hier in Venray voor de inbreng van Jeroen een enthousiaster ontvangst door gelach dan wel bewondering dan een paar weken geleden in Nijmegen. Ook Jekkers valt terug op elementen uit z’n vorige programma’s maar die grijpen terug op die goede oude tijd van toen. En krijgen een nostalgische lading dat gewaardeerd wordt.
Zoals het programmaboekje (een uitvouwbare joker van een kaartspel) al duidelijk aangeeft, bestaat het programma uit losse onderdelen. Daar waar ik tijdens een van de try-outs nog frivoliteit ontdekte, is de uiteindelijke vorm strak geregisseerd. Hier zijn twee soloartiesten bezig die drommels goed weten waar ieders kracht ligt en dat ook ten volle benutten. De glanzend witte tafel vormt de verbinding en de plek waar ze elkaar vinden en elkaar uitdagen.
Op de foto van de schouwburgaankondiging staan de twee heren met de gitaren als degens gekruist. Wie de voorstelling gezien heeft, zou er ook een schaar in kunnen zien. Als twee metalen bladen (messen) van een schaar horen Jeroen en Harrie bij elkaar met als schroefje in het midden hun vriendschap. Een schaar, alledaags en soms vlijmscherp. De twee uitersten worden visueel prachtig in beeld gebracht. De gitaren van deze twee taalkundigen staan link en recht van het podium. Muziek bracht hun de vriendschap en ze eindigen dan ook samen spelend in het midden van het podium. Jeroen van Merwijk krijgt (eindelijk) de lof en applaus die hij verdient en hopelijk neemt Harrie niet weer een sabbatical van een decennium.
Foto’s (c) Marcel Hakvoort
