Nadat Berthold Gunster meerdere jaren in de theaters stond met de succesvolle theatershow ‘Ja-maar Omdenken’, keert hij dit theaterseizoen terug met De ‘lastige Kinderen? Heb jij even geluk! Omdenkshow’. Gedurende de theatervoorstelling, gebaseerd op de bestseller van Gunster, neemt hij het publiek mee naar de wereld van opvoeding en Omdenken: een theatervoorstelling waar nieuwe pedagogische werelden opengaan.
Voor de pessimist is het glas half leeg, terwijl het voor de optimist half vol is. Met de theorie genaamd ‘Omdenken’ wordt er gekeken vanuit de derde benadering; waar is de kraan? Op papier is dit zogeheten omdenken vrij simpel uit te leggen; volgens Gunster is omdenken de tegenligger van ‘vastdenken’, een denkwijze die wij als mens allen zouden hanteren. We zien de beren op de weg en benaderen een situatie veelal als negatief. We zien een probleem en handelen daarna, of gewoon helemaal niet. Omdenken is datzelfde probleem benaderen als een feit en van dat feit dan weer een mogelijkheid maken. Wie de boeken van Gunster heeft gelezen of de vorige theatershow heeft bezocht, heeft ervaren dat het voor de leek vrij lastig kan zijn om in het alledaagse leven het omdenken toe te passen. Op basis van zijn gelijknamige boek brengt Gunster samen met acteur Dion Vincken het omdenken weer tot leven!
In de eerste helft van de voorstelling vormt Berthold samen met acteur Dion een rode draad, waarbij zij in een vader-zoon verhouding kruipen. Vader wil dat Dion de cello van zijn overleden opa gaat bespelen, terwijl zoonlief eigenlijk het liefste zou willen drummen. Deze gespeelde scènes worden afgewisseld met monologen over opvoeding en de rol die ouders daarin spelen. Volgens Gunster nemen ouders vooral een gidsende rol aan, waarbij zij hun kinderen willen beschermen en willen voorbereiden op later. Dit strookt uiteraard niet met de omdenken-theorie en het advies is om als een Sherpa om te gaan met je kind (een Sherpa is voorklimmer voor bergbeklimmers die als hun bediende de bagage draagt). Concluderend kan gesteld worden dat je als ouder de bagage en de lasten van je kind waarborgt, maar wel hem/haar beschermt en indekt waar nodig,
Via de Sherpa-theorie werd al snel het pur sang omdenken geïntroduceerd bij het publiek. Aan de hand van praktijkvoorbeelden denkt Gunster herkenbare situaties om, maar wijst ook vooral op het vermogen om soms even helemaal niet om te denken. Sommige dingen zijn namelijk net zo gemakkelijk ‘gewoon’ op te lossen of los te laten. Gunster en zijn acteur Dion weten echter tegen het einde van de voorstelling de harten van menig ouder te stelen met het welgemeende eindadvies: ‘Stop opvoeden, start erkennen!’ , waarbij zij de wens naar liefde en geborgenheid bij het kind centraliseren.
De eerste helft, de tweede helft na de pauze, maar vooral de derde periode thuis maakt de omdenken theatershows tot een bijzondere belevenis. Gunster overlaadt je met een berg aan theorieën en informatie. Vincken brengt daarbij een prettige theatrale input, waardoor ook het toneelspel in de vorm van een dunne verhaallijn de rode draad vormt door de voorstelling. Humor, scherpzinnigheid en vooral herkenbaarheid maken de Omdenken theatershow opnieuw tot een succesformule.