Foto: Bob Bronshoff
Bloedverwanten staat in het theater. Goed nieuws voor de fans van de familie De Winter, want de verwikkelingen van de familie blijven intrigeren. Het toneelstuk Bloedverwanten vertelt hoe het hen vergaat in het vakantiehuisje van de familie. “Een voorstelling over familieproblemen is voor iedereen herkenbaar.”
Door: Robbert Blokland
Spanningsboog
De plannen voor een theaterversie, met vaste acteurs Derek de Lint, Saskia Temmink, Tanja Jess en Henriëtte Tol in de hoofdrollen, waren er al langer. “Op een gegeven moment ontstond het idee: hoe zou dit verhaal zich kunnen ontwikkelen in het theater?”, vertelt Tol. “De cast ontving dit plan heel enthousiast. “Een serie wordt meestal niet chronologisch gedraaid, dat levert verschillende draaidagen op, nu spelen we elke avond in één spanningsboog. Daarnaast het is leuk om eens de reacties van het publiek te kunnen horen en voelen.”
Ook Derek de Lint is heel blij met de theatertournee van Bloedverwanten. “Ik doe gemiddeld maar eens in de drie jaar een theaterproductie”, legt hij uit. “De reden daarvoor is omdat ik gedurende die maanden dan geen onverwachte film- of tv-projecten kan aannemen.” De Lint was de afgelopen decennia in tientallen buitenlandse producties te zien. “Logistiek is het simpelweg niet haalbaar: stel, je draait in Boedapest maar je moet de volgende dag in Stadskanaal op het podium staan. Dan hoeft er maar iets te gebeuren – een staking, een kapot vliegtuig, mist- en iedereen heeft een enorm probleem.” De acteur viert met Bloedverwanten zijn veertigjarig acteerjubileum. “Het is een hele eer om in een stuk te spelen waarvan de rol speciaal op mij is geschreven. Zo vaak maak je dat als acteur niet mee.”
Vakantiehuis
In het toneelstuk van schrijver Haye van der Heijden trekt pater familias Anton De Winter zich terug in het vakantiehuis omdat hij overweegt een roman te schrijven over de familiegeschiedenis. De rest van de familie, in de vorm van zijn beide ex-vrouwen Esther en Fien en dochter Iris, komt vervolgens ook naar het vakantiehuis om Anton te confronteren met zijn onvermijdelijk stijgende leeftijd en daarbij laaien de gemoederen hoog op. Tol: “Het is een op zichzelf staand verhaal met een kop en een staart. Het gaat over een familie en de relaties binnen die familie – dat is voor iedereen herkenbaar. Alleen gaan deze personages best wel ver om in het leven te bereiken wat ze willen.”
Magie
De voorstelling is door het hele land te zien. En nee, het reizen naar de theaters in alle uithoeken van Nederland is niet altijd even fijn, erkent De Lint lachend. “Ik heb altijd al gezegd ‘het spelen doen we gratis, het publiek moet betalen voor de reistijd’. De files op de Nederlandse wegen zijn een ramp, waardoor je vaak uren onderweg bent.” Het hoort bij het vak, relativeert Tol. “Het maakt deel uit van de magie van het theater: ik maak een kleedkamer echt een paar uur mijn thuis en heb daar een heel ritueel voor.” Bovendien weet ze hoe blij mensen zijn met het feit dat ze in hun eigen stad mooie toneelstukken kunnen zien. “Ik ben heel dankbaar dat de acteurs in de jaren zestig en zeventig dat ook deden, anders had ik dit vak nooit leren kennen.” Tol:
“Ik vind het ook na veertig jaar nog steeds fijn om te horen wat mensen vinden van de productie waar ik in speel. Daar doe je het toch allemaal voor. Esther, de vrouw die ik speel in Bloedverwanten, wordt enorm geliefd en enorm gehaat. Heerlijk toch!”